หนึ่งฤดูรัก

          "คุณเคยโดนแย่งของรักไปบ้างไหม"  ชายหนุ่มเอ่ยถามหญิงสาวที่ยืนอยู่เคียงข้างใต้ชายคาไม้เก่าๆเพื่อหลบฝนหลงฤดู 

     

          สายตาคู่สวยนิ่งขึง เธอภาวนามาตลอดว่าอย่าให้เป็นดั่งที่คิด หญิงสาวทำได้เพียงนิ่งเงียบเธอเพียงหันมองชายหนุ่มอย่างขอคำอธิบายกับคำถามนั้น

     "เหมือนที่พี่วัฒน์ทำกับผม.." เขาไม่ได้มองเธอแต่มองออกไปยังฝนที่โปรยปรายอยู่เบื้องหน้า ความหนาวเหน็บจับใจทำให้หญิงสาวยกสองมือกอดตัวเองไว้หลวมๆ 

     

เธอคิดว่าเขาจะลืมเรื่องของผู้หญิงคนนั้น 

เธอคิดว่าเขาจะพยายาม 

แต่วันนี้..

มันกระจ่างแล้วว่า..

 เขาไม่เคยที่จะคิดและไม่แม้แต่จะพยายาม

 ความหม่นหมองเกาะกินในใจดวงน้อยของเธอครั้งแล้วครั้งเล่า 

สายตากลมสวยดั่งลูกแก้วแปรเปลี่ยนเป็นความเย็นชาอย่างฉับพลัน  

เธอชิงชัง!ผู้ชายที่ยืนอยู่ข้างๆ คนที่ทำให้เธออ่อนแอ...